بعد از شب های قدر ، دلم برای صمیمیتی وصف ناشدنی با آسمانی ها گرفته بود...
اما انگار دوباره نسیمی می وزد از سمت آسمان...
از صحرای عـــــــرفــــــــات ...
انگار دوباره می توان جلا داد این دل زنگار گرفته را...
حتی یک روز هم میتوان زنگارهایی به وسعت یک کوه بر دل نشاند و پشت کرد بر قافله ی خوبیها ، دیگر چه بگویم که ماه هاست میگذرد و گم شده است ناله های شبانه ی الهی العفو هایمان در شب های قدر...
اما امید دارم به شکوفا شدنی دوباره...
به پر و بال گرفتن ها و آزاد شدن هایی نــــو...
به دور انداختن قفس های تعلق...
به شکستن غرور های بی جــــا...
به گفتن کلام های صمیمی تر...
و به خواندن خدا با لحنی منحصر بفرد!!!
حتما خدا گذشته را می آمرزد
اگر قدر بدانیم عرفه را...
یادمان باشد که رسیدن به تمامی آرزوهایمان در یک دعا نیز خلاصه میشود
کافیست آن را از اعماق وجود خود بخوانیم تا خدایمان اجابتمان کند
یادمان باشد یوسف زهرا دعا میکند کسانی را که دعایش میکنند
پس بیایید منحصرا دعایش کنیم تا ویژه دعایمان کند
راستی شنیده ای حربن ریاحی عمری جاهلانه زیست اما با یک دعای ویژه ی حسین(ع) عمرِ کوتاهِ پیش رویش عاشقانه شد؟!
دلت میخواهد عاشق شوی عمر آینده را به دعای حضرتش؟!
پس ویژه دعایش کن که دعایت میکند صاحبمان ....الهی روزگارتان پر رونق و عشق
الهی روزگارمان در پرتو یار
یا ربّ الحسین بحقّ الحسین إشف صدر الحسین بظهور الحجّة