✿ دلت را خانه ی او کن ،نه آواره ی دیگران....

"دل" حریمی است که حرمت دارد...

لمس دست هر نامحرم ، بر ضریح حرمش ، نامردیست...

خودت ، یادت ، خاطراتت و آغوشت حــــرمـــــت دارد...

 مبــــــــــادا !!!

حرمتش را از سرتنهایی با هرکسی قسمت کنی بـــــانو.....

✿ برای مردانگیت...

همان یک دست...

کفایت میکرد برای هجمه ی دعاهای عاشقانه ات ...

افسوس که من با همین دو دست ِسالم ،

باز دعاهایم از لای قنوتم می ریزد روی زمین...

  قنوتــم هــوای آسـمان دارد....

دریابم ... 

   

✿ تو را برای خود آفریدم...

هر گاه دلم رفت تا محبت کسی را به دل بگیرد

تو او را خراب کردی...

خدایا! به هر که و به هرچه دل بستم ، تو دلم را شکستـــــــــی

عشق هر کسی را که به دل گرفتم

تو قرار از من گرفتــــــــی

هر کجا خواستم دل مضطرب و دردمندم را آرامش دهم

در سایه امیدی ، و به خاطر آرزویی ، برای دلم امنیتی به وجود آورم

تو یکباره همه را برهم زدی و در طوفان های وحشت زای حوادث رهایم کـــــــــردی

تا هیچ آرزویی در دل نپرورم و هیچ خیری نداشته باشم و هیچ وقت آرامش و امنیتی در دل خود احساس نکنم...

تو این چنین کردی تا به غیر از تو محبوبی نگیرم و به جز تو آرزویـــی نداشته باشم

و جز تو به چیزی یا به کسی امید نبندم

و جز در سایه توکل به تو ، آرامش و امنیت احساس نکنم...

خدایا تو را بر همه این نعمت ها شکر می کنم...

                                                                                          

♥♡   دکتر مصطفی چمران   ♡♥