✿ تبــــــــریک ...

جناب آقای روحانی ، منتخب مردم ، تبریک!

اما یک خواهش!

به چشمهایشان بنگر!

هنوز به برگشت بابا ایمان دارند...

هنوز منتظرند تا بابا از ماموریت برگردد...

به نگاه معصومشان بنگر...

لطفا

حافظ خون پدران آرمیتا و علیرضا های سرزمینم باش

                                          

✿ دوســــت شــــهـــــیــــدت کیه؟!

      

خیلــــــــی ها  را  صــــــــدا می زنند

امـّـــا

 ! تنها عده ای می شنوند

 

 

    گام به گام عملی و مستند دوستی و انس با روح یک شهید        

هممون میدونیم شهید زندست و به انقلابی که به ثمر رسونده  ، سر میزنه و مدام اونو از گزند خطرات و تهدیدات حفظ میکنه .

 

حالا تصور کنیم یا یکی از شهدا بتونیم رابطه دوستی - عاطفی برقرار کنیم....

 

فکر میکنین چه اتفاقی میفته !؟

   روح شهید با روح شما رفیق و همراه میشه

      از فردا حضور شهید رو همیشه کنار خودتون احساس می کنید چون روح شما همیشه همراهتونه !

 

     در طول روز هواتونو داره ( موقع درس خوندن ، نماز و انجام طاعات ، غذا خوردن ،  مسجد رفتن ، گردش    و همه فعالیت ها.... )

 

   براتون مدام دعا میکنه چون شهدا فوق العاده رفیق باز بودن و هستند !

 

       نه تنها برای نماز صبح که بعد از مدتی برای خوندن نماز شب هایی  باصفا  بیدارتون می کنن.

 

       در هر مرحله از زندگی که چند گزینه انتخاب داشته باشید ،  به راحتی گزینه اصلح رو نشونتون میدن.

 

     لذت بندگی ،  عبادت ،  طاعت و معنویت رو به دوست خودشون خواهند چشاند.

     برای جوونهای در آستانه ازدواج  ،  یه همسر خوب پیدا می کنن. یه دختر خانم یا آقا پسر خوب که اتفاقا اونم به شهید شما ارادت داره !!!

 

برای شرح گام ها به ادامه مطلب توجه فرمایید

✿ جــــــــنــــــگ نــــــــــرم ...

 مواظـــــب باشیـــــد !!!

پایـــتــان را کـــجــــا بر بــــر زمــــیــــن  مـــیـــگـــذاریــــد؟!

اکنون مـــیــن هـایــی از جـــــنـــس دیـــگـــر در کــــمــــیــــن شـــمـــاسـت !!!

مــــیــن هـای  جنـــگ ســــخــــت پــــای جــــســـمـــتان را قــــــــطـــــع مــــیـــکـــنـــد

اما مــــیــن هـای  جـــــنـــــــگ نــــــرم پـــــــــر پــــــــــروازتـــــــان را ...

✿ مـــــاه ...

خـــلـاصــه اش کـــه کـــنی

مـی شــــود مـــــــــــــــــــاه

محمـد ابـــراهـــیــــم هـــمـــت  را مــی گـــویــــم...

 

✿ مراقب باش که زیاده عریان حرف نزنی!

 این همه که داری از «آزادسازی ظرفیت‌های مردم» حرف می‌زنی، می‌دانی که داری کُد می‌دهی به جماعتی که گوش‌شان را تیز کرده‌اند برای شنیدن حرف‌ها و کشف لایه‌‌های ناشناخته‌ات؟!

آنها دارند در اتاق‌های به اصطلاح فکرشان ، کلمه به کلمه‌ی حرف‌هایت را تجزیه می‌کنند به عناصر عینی و از همین الان برآورد چهار سال آینده را روی کاغذ می‌آورند تا به مصافت بیایند؛ به مصاف تو که نه ، به مصاف «مردم»!

آنها در همان کلام نخست، به خوبی دریافتند که اوضاع از چه قرار خواهد بود و مرادت از «آزادسازی ظرفیت‌های مردم» چیست. فهمیدند که در پشت این تعابیر جدید و نامانوس، چه حکمت‌هایی نهان است؛ لازم به تفصیل نبود و آنها به روشنی دریافتند که قرار است سدهایی شکسته شود و جمعیتی آزاد.

وقتی تاکید می‌کنی قرار است «مردم» را وارد گود کنی، آنها حساب کار دست‌شان می‌آید و درمی‌یابند که به آنها اعلان جنگ کرده‌ای. تو گفتی «آزادسازی ظرفیت‌های مردم» و آنها به درستی نوشتند «مردمی‌سازیِ همه چیز»! و این پیام خوبی نبود برا‌ی‌شان. اگر بنا باشد در اقتصاد، فرهنگ، صنعت، سیاست و… رو بدهی به مردم و آنها را به رسمیت بشناسی، پس تکلیف اقلیتِ گردن‌کلفتِ تمامیت‌خواهِ انحصارطلب چه می‌شود؟

آنها سال‌هاست که لنگر انداخته‌اند در جای جای مملکت و شاهرگ‌های حیات ملت را در قرق گرفته‌اند، حالا مگر می‌شود به همین راحتی بیایی و از رسمیت بیندازی‌شان و مقدرات را بدهی دست مردم؟!

باور کن از همین امروز شروع کرده‌اند به ترساندن ملت از اینکه «مبادا او بر سر کار بیاید؛ که بدبخت می‌شوید»! خبرها را که خوانده‌ای؟! تعارف که ندارند؛ باور قلبی‌شان را افشاء می‌کنند.

سیره‌ی مستمر این جماعت همین بوده از قدیم‌الایام. همواره خواسته‌اند تا در بر پاشنه‌ی ایشان بچرخد و اگر غیر از این باشد، در و دروازه و پاشنه را با هم آتش می‌زنند. کما اینکه پیش از این همچنین کرده‌اند. انتقام از ملت را برای خود «عبادت» می‌دانند. دارو و درمان و خورد و خوراک ملت را گرو می‌گیرند تا ملت بگوید «ما از طلا بودن پشیمان گشته‌ایم…»

شاید بگویند، همه که دارند از «مردم» می‌گویند و حتی رقبایت عریان‌تر از تو از مظالمی که بر مردم رفته حرف می‌زنند، پس چرا با آنها چنین نمی‌کنند؛ این را باید از «آنها» بپرسید تا بگویند که چه رازی در انتخاب تو وجود دارد. قطعاً خواهند گفت که هر شعاری با رنگ و بوی «مردم» نمی‌تواند تحریک‌شان کند برای انتقام.

اگر تو هم به مردم می‌گفتی رقم یارانه را فلان هزار تومان می‌کنم یا بهمان کیلومتر برای‌تان بزرگراه می‌سازم یا حتی اگر به‌شان وعده می‌دادی که قرار است برای هر کدام‌شان یک کامیون طلا بدهی، «آنها» مشکلی با تو نمی‌داشتند و حتماً قربان صدقه‌ات هم می‌رفتند و تیتر یک‌ات می‌کردند هر روز. مسئله اینجاست که تو داری از شکستن یک «سد» حرف می‌زنی و این برای اهل تامل، معنای کاملی دارد.

بنابراین، از همین امروز محکم‌کاری می‌کنند تا اساساً برای خود مسئله درست نکنند که بعد بنشینند به حل آن. طراح مسئله، صورت مسئله و مخاطب مسئله را همزمان به توپخانه می‌بندند تا پیشگیری کنند از عواقبی که در انتظارشان است.

پس مراقب باش که زیاده عریان حرف نزنی!

                                                                روح الله رشیدی  *•.¸¸.•*´`*•.¸



 

✿ ســــعـــــید جــــبـــــهـــــه ....

..از روز نــــُخُـــــســـــــت ، غیرِ سرباز نبود ...

با فتنه و انحراف  ، دَمـــــــــســـــــــاز نـــــبــــــــود ...

یـــــــــک روز اگـــــــــــر عـــقــــــیــــــده بــــــر ســـــــازش داشـــــــت...

امـــــــــــــروز سعــــــــــــیدِ  جــــــــــبـــــــــــــــهــــــــــــه ، جـــــانـــــبــــــاز نـــــبـــــود...

    

✿ دلتنگیت مرا...

ما را کبـــــوتـرانه  وفـــــادار  کرده اســـــت

آزاد کـــرده اســـــــــت و گرفتار کـــــرده اســـــت

بامــــــــت بلنـــــــــــد بــــاد که دلـــتـــنگــیــــت مـــــرا

از هـــــــرچه هـــســـت غیـــــر تـــــو بـــیـــــزار کـــــــرده اســـــــت ...

✿ دلت را خانه ی او کن ،نه آواره ی دیگران....

"دل" حریمی است که حرمت دارد...

لمس دست هر نامحرم ، بر ضریح حرمش ، نامردیست...

خودت ، یادت ، خاطراتت و آغوشت حــــرمـــــت دارد...

 مبــــــــــادا !!!

حرمتش را از سرتنهایی با هرکسی قسمت کنی بـــــانو.....

✿ برای مردانگیت...

همان یک دست...

کفایت میکرد برای هجمه ی دعاهای عاشقانه ات ...

افسوس که من با همین دو دست ِسالم ،

باز دعاهایم از لای قنوتم می ریزد روی زمین...

  قنوتــم هــوای آسـمان دارد....

دریابم ... 

   

✿ تو را برای خود آفریدم...

هر گاه دلم رفت تا محبت کسی را به دل بگیرد

تو او را خراب کردی...

خدایا! به هر که و به هرچه دل بستم ، تو دلم را شکستـــــــــی

عشق هر کسی را که به دل گرفتم

تو قرار از من گرفتــــــــی

هر کجا خواستم دل مضطرب و دردمندم را آرامش دهم

در سایه امیدی ، و به خاطر آرزویی ، برای دلم امنیتی به وجود آورم

تو یکباره همه را برهم زدی و در طوفان های وحشت زای حوادث رهایم کـــــــــردی

تا هیچ آرزویی در دل نپرورم و هیچ خیری نداشته باشم و هیچ وقت آرامش و امنیتی در دل خود احساس نکنم...

تو این چنین کردی تا به غیر از تو محبوبی نگیرم و به جز تو آرزویـــی نداشته باشم

و جز تو به چیزی یا به کسی امید نبندم

و جز در سایه توکل به تو ، آرامش و امنیت احساس نکنم...

خدایا تو را بر همه این نعمت ها شکر می کنم...

                                                                                          

♥♡   دکتر مصطفی چمران   ♡♥